W przypadku, gdy pracownik przebywa na zwolnieniu lekarskim na tyle długo, że okres pobierania zasiłku chorobowego ulegnie wyczerpaniu, możliwe jest skorzystanie przez niego ze świadczenia rehabilitacyjnego. Przysługuje ono po 182 dniach L4, jeżeli dalsze leczenie rokuje odzyskaniem zdolności do pracy. Należy jednak pamiętać, że świadczenie to przysługuje nie dłużej niż przez 12 miesięcy od wyczerpania zasiłku chorobowego.

Działając na podstawie art. 176 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, Rada Ministrów miała za zadanie opublikować i określić wykaz prac, które mogą mieć niekorzystny wpływ na zdrowie kobiet ciężarnych, przebieg ich ciąży lub karmienie dziecka piersią. Praca przy komputerze została zakwalifikowana w rozporządzeniu jako jedna z prac wykonywanych w warunkach szkodliwych i dlatego podlega pewnym ustępstwom w regulacjach prawnych.

Kodeks pracy w art. 9 wyraźnie wymienia układ zbiorowy pracy jako jedno ze źródeł prawa pracy. Jest to umowa zawierana pomiędzy związkiem zawodowym (lub ich organizacją) a przedsiębiorcą (lub ich organizacją). Jego podstawową funkcją jest uregulowanie tego, jak ma się kształtować stosunek pracy między pracownikiem a pracodawcą w zakładzie pracy objętym układem, ze szczególnym uwzględnieniem zasad wynagradzania.

Na początku czerwca 2017 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej przekazał Marszałkowi Sejmu projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 1653). Nie ulega wątpliwości, że proponowane w projekcie zmiany mają na celu realizację obowiązku, jaki na państwo został nałożony w art. 24 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w postaci ochrony strony ekonomicznie słabszej, czyli pracownika.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych z dnia 30 października 2002 r. (dalej: „Ustawa”) za wypadek przy pracy uważa się: nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło m.in. podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych.

Możliwość skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub określony, której okres wypowiedzenia wynosi 3 miesiące uzależniona jest od dopełnienia wskazanych bezpośrednio w ustawie wymagań. Przede wszystkim jednak – jak wskazuje orzecznictwo Sądu Najwyższego, aby skrócenie okresu wypowiedzenia przez pracodawcę z powodu przyczyn niedotyczących pracownika mogło wywoływać skutki prawne, oświadczenie woli może być złożone tylko łącznie z wypowiedzeniem o pracę. Natomiast w skrócenie okresu wypowiedzenia za porozumieniem stron możliwe będzie również w okresie późniejszym.

Zachowanie okresu wypowiedzenia wpływa na ochronę zarówno pracownika przed natychmiastową utratą pracy, a także pracodawcy w związku z nieprzewidzianym brakiem obsadzenia określonego stanowiska w zakładzie pracy. W związku z powyższym ustawodawca w Kodeksie pracy uregulował okresy wypowiedzenia w zależności od długości okresu zatrudnienia u określonego pracodawcy.