18 czerwca 2016 roku weszła w życie ustawa z dnia 10 czerwca 2016 roku o delegowaniu pracowników w ramach świadczonych usług, do przyjęcia której Polski ustawodawca zobowiązany był z uwagi na konieczność wdrożenia unijnej dyrektywy o delegowaniu pracowników w ramach świadczonych usług.
Kogo dotyczą zmiany ustawy o delegowaniu pracowników?
Ustawa jest szczególnie istotna dla pracodawców, którzy mają siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego i delegują pracowników do pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Reguluje ona między innymi zasady delegowania pracowników w ramach świadczonych usług oraz zasady ochrony pracowników delegowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Obowiązki pracodawcy w przypadku delegowania pracowników na terytorium RP
Pracodawca, który ma siedzibę na terenie państwa członkowskiego, delegując pracownika do pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ma obowiązek zapewnić mu warunki nie mniej korzystne niż wynikające z przepisów Kodeksu pracy oraz innych przepisów regulujących prawa i obowiązki pracowników. Wspomniane warunki dotyczą między innymi: norm i wymiaru czasu pracy, urlopu wypoczynkowego, wysokości wynagrodzenia oraz przepisów BHP.
Ustawodawca nałożył na pracodawców, wysyłających pracowników do pracy na terytorium RP i mających siedzibę na terenie innego państwa członkowskiego, również inne obowiązki, które w przypadku niezrealizowania będą stanowiły podstawę do ukarania prawodawcy. Dlatego pracodawca ma obowiązek wyznaczyć osobę, przebywającą w okresie delegowania na terytorium RP, która upoważniona będzie do pośredniczenia w kontaktach z Państwową Inspekcją Pracy oraz do przesyłania i otrzymywania dokumentów lub zawiadomień. Ponadto, najpóźniej w dniu rozpoczęcia świadczenia usługi pracodawca ten jest zobowiązany do złożenia Państwowej Inspekcji Pracy oświadczenia, które będzie zawierało informacje niezbędne do przeprowadzenia kontroli. W przypadku niewykonania wspomnianych wyżej obowiązków pracodawcy grozi grzywna w wysokości od 1.000 zł do 30.000 zł.
Rola Państwowej Inspekcji Pracy w procesie delegowania pracowników
Wspomniane regulacje pokazują, że ustawodawca ważną rolę w procesie delegowania pracowników przewidział dla Państwowej Inspekcji Pracy, która poza wspomnianym obowiązkiem przyjmowania oświadczeń oraz utrzymywania odpowiednich kontaktów, została również zobowiązana między innymi do udzielania pracodawcom informacji na temat zatrudnienia oraz współpracy z organami innych państw członkowskich.
Podmioty wyłączone ze stosowania przepisów ustawy
Warto wskazać, że powyższa ustawa nie dotyczy świadczenia usług we wszystkich branżach. Przepisom przedmiotowej ustawy nie podlegają przedsiębiorstwa marynarki handlowej w odniesieniu do załóg morskich statków oraz transport międzynarodowy za wyjątkiem przewozów kabotażowych.
Podsumowując, należy zwrócić uwagę, że każdy pracodawca mający siedzibę na terenie państwa członkowskiego, który chce delegować pracownika do pracy na terytorium RP, musi być świadomy, że ma obowiązek znać również regulacje obowiązujące na terytorium RP. W przypadku braku znajomości wspomnianych regulacji i niewypełnieniu obowiązków wynikających z ustawy o delegowaniu pracowników prawodawca narażony jest na poważne konsekwencje finansowe.