W momencie, gdy pracownica poinformuje pracodawcę o ciąży, Kodeks pracy (dalej: k.p.) nakłada na pracodawcę szereg obowiązków, które mają niejednokrotnie charakter bezwzględny, co oznacza iż nie mogą być uchylone nawet za zgodą pracownicy. Powyższe działanie ustawodawcy ma na celu otoczenie kobiet w ciąży szczególną ochroną, ze względu na ich wyjątkową sytuację, w jakiej się znalazły.
W pierwszej kolejności trzeba podnieść, iż pracodawca nie może zatrudniać pracownicy w ciąży w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej (art. 178 § 1 zd. 1 k.p.). Pracodawca zatrudniający pracownicę w porze nocnej jest obowiązany na okres jej ciąży zmienić rozkład czasu pracy w sposób umożliwiający wykonywanie pracy poza porą nocną. Jeżeli jest to niemożliwe lub niecelowe, powinien przenieść pracownicę do innej pracy, której wykonywanie nie wymaga pracy w porze nocnej. W razie braku takich możliwości pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownicę na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy. (Art. 1781 k.p.)
Nadto, zgodnie z art. 148 pkt 2 k.p., czas pracy pracownic w ciąży nie może przekraczać 8 godzin, w sytuacji zatrudniania ich: w równoważnym czasie pracy; przy pracach polegających na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy; przy pracach polegających na pilnowaniu mienia lub ochronie osób, a także w stosunku do pracowników zakładowych straży pożarnej i zakładowych służb ratowniczej; przy pracach, które ze względu technologię produkcji nie mogą być wstrzymane będące tzw. pracą ciągłą; przy stosowaniu skróconego tygodnia pracy; przy systemie pracy weekendowej.
Powyższe, nałożone na pracodawcę obowiązki mają charakter bezwzględny. Obowiązują od momentu poinformowania pracodawcy o ciąży i potwierdzenia tego faktu stosownym zaświadczeniem lekarskim.
Z kolei delegowanie pracownicy w ciąży poza stałe miejsce pracy oraz zatrudnienie w systemie przerywanego czasu pracy ma charakter względny, co oznacza że jest dopuszczalne, ale tylko i wyłącznie za zgodą samej pracownicy. (art. 178 § 1 zd. 1 k.p.). Przepis co prawda nie stanowi w jakiej formie zgoda powinna być udzielona, jednakże dla celów dowodowych zasadne byłoby wyrażenie zgody w formie pisemnej.