rys. Krzysztof Boruszewski

Uległeś wypadkowi komunikacyjnemu, w wyniku którego Twój samochód został uszkodzony. Na czas naprawy wynająłeś pojazd zastępczy, gdyż codziennie dojeżdżasz do pracy, a także musisz dowozić dzieci do szkoły. Zakład ubezpieczeń wypłacił co prawda odszkodowanie za naprawę samochodu, jednak odmówił zapłaty za najem pojazdu zastępczego, wskazując, iż mogłeś skorzystać z komunikacji miejskiej. Czy taka argumentacja zakładu ubezpieczeń jest słuszna?

Regulacją o podstawowym znaczeniu dla omawianego zagadnienia jest art. 231 kodeksu pracy (KP), który w paragrafie pierwszym stanowi, że w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Przepis ten jest zatem bezwzględnie obowiązujący, tj. zmiana pracodawcy w omawianym trybie następuje z mocy prawa

Firmy, planując tzw. restrukturyzację, często skupiają się na towarzyszących jej kwestiach ekonomicznych, formalno-prawnych czy wizerunkowych, zapominając przy tym o konsekwencjach, jakie restrukturyzacja może mieć w zakresie stosunków pracowniczych. Niniejszy artykuł ma na celu zasygnalizowanie znaczącej kwestii, jaką jest wpływ działań podyktowanych względami ekonomicznymi czy strategicznymi na stosunki pracy istniejące w danej organizacji.

Wynagrodzenie za pracę jest jedną z podstawowych cech stosunku pracy, który z definicji jest stosunkiem odpłatnym. Wynagrodzenie stanowi z reguły podstawowe źródło dochodów i w związku z tym ustawodawca – dążąc do zapewnienia pracownikom ochrony – nałożył na pracodawcę szereg obowiązków mających temu służyć. Prawo pracownika do wynagrodzenia za wykonaną pracę ma bowiem charakter bezwzględny