Likwidacja konkretnego stanowiska pracy, w wyniku której następuje zmiana struktury zakładu pracy powodująca zmniejszenie zatrudnienia, uzasadnia zwolnienie pracownika, który był zatrudniony na tym stanowisku pracy, bez potrzeby oceny przez pracodawcę kwalifikacji, stażu pracy zwalnianego pracownika i porównywania go z pracownikami zatrudnionymi na stanowiskach innego rodzaju.

Pracodawca, który zatrudnia więcej niż 100 pracowników ma obowiązek utworzenia służby bezpieczeństwa i higieny pracy – zwanej dalej „służbą BHP”. Obowiązek ten wynika z art. 23711 Kodeksu pracy – zwanym dalej „KP”. Służba ta pełni w zakładzie pracy funkcje doradcze i kontrolne w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Z reguły w procesie rekrutacji pracodawca dąży do zgromadzenia jak największej liczby danych o kandydacie na pracownika. Wydaje się to racjonalne podejście, bowiem bardziej kompletne informacje z pewnością minimalizują ryzyko pomyłki i pomagają w wyborze osoby najlepiej nadającej się na konkretne stanowisko. Pracodawcy muszą mieć jednak na uwadze dość rygorystyczne przepisy, które wyznaczają katalog danych, jakich można domagać się w procesie naboru.

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 11 lutego 2014 roku (I UZP 4/13) potwierdza istnienie dwutorowego sposobu dochodzenia świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego. Ubezpieczony bowiem, chcąc dochodzić takich świadczeń w sytuacji nieotrzymania od pracodawcy protokołu powypadkowego albo w przypadku otrzymania protokołu stwierdzającego, iż dane zdarzenie nie było wypadkiem przy pracy, ma do wyboru dwie możliwości.