Umowa o pracę zawarta na czas określony należy do umów terminowych, które generalnie rozwiązują się z upływem czasu na jaki były zawarte (art. 30 § 1 pkt 4 kodeksu pracy, dalej „k.p.”). Problem pojawia się w sytuacji, gdy jedna ze stron chciałaby wcześniej rozwiązać taką umowę. Kwestię tę reguluje art. 33 k.p., który stanowi, że: „Przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy

Uważasz, że Twoi koledzy z pracy są lepiej traktowani od Ciebie, mają większe przywileje? W pierwszej kolejności należy zbadać, czy nie ma ku temu uzasadnionych podstaw. Zasadę równego traktowania odnaleźć można w art. 112 kp (Kodeks Pracy). Zgodnie z tym przepisem pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków. Dotyczy to w szczególności równego traktowania mężczyzn i kobiet w zatrudnieniu.

Zacznijmy od tego, że niedopuszczalne jest stosowanie przepisów, które pozbawiają świadczeń jednych pracowników, a przez to faworyzują innych. W myśl stanowiska Sądu Najwyższego, niedyskryminowanie pracowników powinno polegać na podwyższaniu świadczeń należnych pracownikom traktowanym gorzej. Skutki swoich działań pracodawca może odczuć bezpośrednio na swojej kieszeni.

Terminowe wypłacanie pracownikowi wynagrodzenia jest jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy. Co jednak robić, kiedy dawno już po dziesiątym, a na koncie wciąż brak wypłaty? Ustawodawca przewidział szereg regulacji chroniących prawo pracownika do otrzymania wynagrodzenia w uzgodnionym terminie.